Przejście do sekcji:

Rys historyczny

Parafia Łążyn w książce "Diecezja chełmińska : zarys historyczno-statystyczny" Pelplin, 1928 r.

Nazwa ta jest dawna, poświadczają to odmiany pisowni, pod  jakimi ją spotykamy, jak Lonsin 1376, Lenzen 1426, Lanczen i Lanszin 1440, następnie Lanzin 1513, Łazyn 1671, Lonzyn 1728. Miejscowość ta leży w powiecie toruńskim. Posiadała stację kolejową w Łubiancę oraz pocztę w Rzęczkowie. W obrębie parafi mieszkało 2013 katolików Polaków, 825 ewangelików, 28 anabaptystów. Parafię założył jeden z książąt przed krzyżakami, wydzielając je ze starszej świerczyńskiej. Pierwotnie obejmowała ona także bierzgłowską, zanim krzyżacy w komturskim Bierzgłowie kościoła nie zbudowali.

Kościół obecny, masywny, z wieżą, zbudowano w latach 1898 i następnych, benedykcji dokonał generalny wikariusz Lodtke 3 września 1899 r. Poprzedni kościół z 1838 roku podupadł szybko, tak iż w roku 1882 przystąpiono do jego rozebrania. Także dawniejszy drewniany kościółek z VVI w. był, jak wspomina wizytator Strzesz pod r. 1671, niepokaźny.

Ważniejsze zdarzenia historyczne:

W r. 1376 otrzymał Łążyn swój dokument osadczy, ale wieś już poprzednio niezawodnie na polskim prawie istniała. W r. 1520 oddał król Zygmunt I Łążyn wraz z całą dawniejszą komandorją bierzgłowską Toruniowi, który się utrzymał przy tych posiadłościach przez cały czas dawnych rządów polskich.

Źródło: Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, "Diecezja chełmińska: zarys historyczno-statystyczny", Pelplin, 1928 r.

Wróć